KARA ŞARKILAR
Yedinci Öpüş
VII
Altı öpüşte yarattım seni.
Başlangıçta karanlık bir gölgeydin,
Yalnızca söz vardı ozanın dilinde,
Kimseler bilmezdi görmezdi seni.
Birinci öpüşte ışığa dönüştün.
Ayrıldın karanlığın karnından,
Süzüldün dilsiz boşlukta.
Işıdı boynun, belin, kalçaların,
Kan yürüdü içine, hayat bağışlandı sana.
İrkildim birden ikincisinde.
Üçüncü öpüşte uyandı memelerin,
Karnın, kasıkların ve rahmin..
Üçüncü öpüşte kirpiklerin, gözlerin.
Buğulu dudaklarına söz verildi,
Oluştu menekşeli ağzın,
Dönüştün bir düşe dördüncüsünde.
Beşinci öpüşte belirdi başın,
Su üstünde o yakamoz kulesi,
Beşinci öpüşte titredi dudaklarım.
Sıcak bir yel gibi esti gövdende,
Aşkı sundum sana altıncısında,
Kaçtım ıraklara, gökler kapandı.
Yedinci öpüşle yetiştin bana,
Düştüm uykulara, dolandı başım,
Ağular aktı damarlarımda…
Girdim gecelere yedincisinde.
