ACI TÜRKÜCÜ
On İkinci Gece
Üçüncü ayın on ikinci gecesi,
Gökte bir pencere gördüğüm gece.
Pencere içinde yalıncak beden,
Dönülmez uykularda ölü renginde.
Başında yıldızlar yanışan kavak,
Devrilen muştusuz, umutsuz gece.
Kollar uzanmış yeller içine,
Sokakların ıssız korkuluğunda.
Gönlümün aldanmış sevdalığında,
Kalemlerin kara yazdığı gece.
Sararan baş sarkmış kiremitlere,
Yüzünde yalaşır ıpıslak saçlar.
Boynundan yere damlayan neydi,
Işıkların solup söndüğü gece.
Savrulan bir bebek gördüm yellerce,
Kentin alnacında dönenip duran.
Üçüncü ayın on ikinci gecesi,
İnciler mercanlar beklenen gece.
Gökte sabahaca salınan neydi,
Zifin dallarını güne yolduran…
Bana yüreğimi yediren neydi?
