FİLİSTİN AĞITLARI
11. Ağıt
Kim Üfledi Ruhuna Senin?
(Demir çıngıraklı doksan dokuz Şaman davulu,
Erlik havalarıyla, yeri göğü inleterek, Gazze’nin
hayat tünellerinden çıkar!)
Hangi Rab, ifrit ateşini verdi eline senin,
Kim üfledi ruhuna öldürme illetini, Benyamin?
Gazze’de, Batı Şeria’da, Ramallah’ta…
Kendi elinle kendi başına toprak saçtın.
Korkuya kapılan yüreğini dindirmek için mi,
Davut’a dayanıp ateş açtın güneşe?
Vurdun deniz kabuğuyla oynayan bebeği,
Ayırdın kollarını, bacaklarını, başını…
Kanı yakıt yaptın kendi Cehennem’ine.
Yakarak can almayı kim öğretti sana?
Din ayetini cinayete tebdil ettiğin ilk gün,
İlkel bir hayvan gibi böğürdün vahada,
Kendi çıranı kendi elinle yaktın, Benyamin!
Temmuz sabahı ergenlik ateşini söndürdün.
Bu mudur melekle güreşmenin onuru,
Erliğin eşsiz yatağında boy atıyordu çocuk,
Zeytin fidanı gibi söküp kopardın onu.
Duymadın mı acı sözünü kadim bilgelerin?
Eline su dökemez Nazi katilleri senin.
Görmüyorsun, katilin telaşı içinde,
Her bir Arap çocuğunu vuran ellerinin,
Doğmamış üç Yahudi’yi birden boğduğunu?
Kim üfledi ruhuna senin şeytan soluğunu?
Cevap ver, Benyamin Netanyahu…
Beyrut Kasabı’nın açtığı yolu genişlettin,
Rezil ettin, yere batırdın İbrani şanını yahu!
