BOYUN EĞMEYEN ŞİİRLER

Enes için bir derin nefes

     (Kırdılar kanadını kuşun
     ışığa uçtuğu için.)

Allah’tan çok Allahçı, Rabbül Aleminci
Peygamberden daha Resulü Ekremci
Kurandan çok Kuran-ı Kerimci
Müslüman’dan çok el mümini eminci
Bismillahtan daha çok bismillahcı
Dindardan daha dindarcı, külli dinci…
Öldürdü bülbülü güle gönül verdiği için.

Nefesini keser yaratanın, ol Rabbin
Keser nefesini Muhammed Mustafa’nın
Nefesini keser Kuran’ın, Mushaf’ın
Kusar nefsini kıblenin, Kabe’nin üstüne
Nefesini keser İslam’ın, ol Müslim’in
Keser nefesini Yunus’un, Yesevi’nin…
Kopardı dilini serçenin, cıvıltısı için.

Karartır ışığını ayın güneşin yıldızın
Ağu katar süt tasına ağır hastanın
Akbuğdayın başağını çürütür tarlada
Emer oksijenini dağların, ovaların
Koparır Veysel bağlamasının tellerini
Tıkar balığın solungacını suda…
Vurdu muhabbet kuşunu konuştuğu için.

Zümrüdü Anka’yı öldüremezler
Kesilir demir, kesilmez insanın umudu
Kesemez kör kılıç bilimin şavkını yavrum
Titrer ama sönmez gerçeğin mumu
Haydi, insan için herkesten bir dolu nefes
Yurdunda kanatsız uçan yurtsuz için…
Kesin zulmü, bu Enes katliamı dursun!