DOĞU TABLETLERİ
Sekizinci Tablet, İşgal
Evi kuşatıp, bahçeye adamlarını dikiyorlar,
Lağım faresi gibi doluyorlar odalara…
Banyo kapısını açıp küvetin deliğine giriyorlar,
Dilimizi biliyorlar, fısıltılarını duyuyorum,
Mutfak dolabına gizlenen böceklerdir onlar.
Televizyonun ayarlarını bozuyorlar.
Seslerini duyuyorum, kıkırdaşmaları bitmiyor.
Teneke kutularda insan eti yiyorlar,
Beni gösterip gülüşüyorlar, flaş patlatıyorlar.
Elimi uzatsam, uzatamıyorum,
Kalkayım desem kalkamıyorum…
Gözlerim kamaşıyor, baksam bakamıyorum:
Kilimin üstünde çıplak bir bebek kımıldıyor,
Canlı bomba sanıyor katil, çıplak bebeği..
Minik beyaz el, çiçek motifine uzanıyor,
İşgalci algılıyor tehdidi, fırlıyor yerinden,
Kaptığı gibi pencereden atıyor hedefi.
Sarsılıyor ev o an, temellerinden,
Bir direnişçi çıkıyor, beş fersah derinden,
Sakalları çirişotu, kaputu tozdan topraktan,
Gözleri kısık, kalpağı koç yapağından.
İçim dışım arınıyor, aklım dilim açılıyor…
Öyle ılık, öyle tatlı bir yağmur başlıyor ki dışarda,
Derken, görklü Boğaçhan giriyor kapıdan.
