ACI TÜRKÜCÜ
Bulutlarım
Sokaklardan topladım onları,
Sinema önlerinden.
Yakılmış kitaplardır bulutlarım.
Yaralı yellerin koynunda uyuttuğu,
Bulutlarım deniz köpükleridir,
Yalı kumlarında gecenin unuttuğu.
Göğüste yayılan ölümden aldım onları,
Ürperen aydan, tutuşan aydan…
Bulutlarım yetim sığırcıklardır.
Sarı maran çiçekleri ve gümüş balık,
Günışığında yunmuş arınmış…
Denizlerden yeşil, denizlerden ak.
Bin yaşında bir eskiciden aldım onları,
Ayrı düşmüş ezgiciden.
Bulutlarım gözyaşlarıdır, acıdan acı,
Gezgin bir masalcının andacı.
Annesi deniz olan
Yitik bir yıldızdan aldım onları.
Bıldırcın yelinin ve lodosun
Avucuma bıraktığı, dudağıma bıraktığı,
Can alan titreşimidir suyun ve tuzun.
Bulutlarımda döne döne
Bir kemençe çalar, sevgin ezgiler.
Işıklı masallar akar bir yandan…
Akar göklerden gülce dereler.
Sesleri duyulur da görmez kimseler.
Bulutlarım ağustos çalgıcılarıdır.
