BOYUN EĞMEYEN ŞİİRLER
Sen ne yaptın be Mario
“Benim en derin vatanım Türkçedir.”
Mario Levi
Ölümü çaresiz kılmayı sana kim öğretti Mario,
Kimdi fısıldayan kulağına büyülü sözcükleri senin?
Anlat bize ey Anadolu evinin öz oğlu Levi.
Yaşadığını biliyoruz, sen de biliyorsun ol gerçeği,
Bilirsin elbet, ey Türk dilinin toprağında yetişen servi.
Sana konuşmayı öğrettiler, sen türküce söyledin,
Sana yedi dil bellettiler, sen Türkçe vatanımdır dedin.
Masalların damarında akan eski söylencelerle,
Mario, On Emir’e on birinci emri nasıl da kattın:
İnsanlığı kardeş, hayatı bayram sofrası yaptın.
Sana iktidar koridorlarında yürümeyi öğütlediler,
Sen Eyüp Sultan’ın dar sokaklarında yürüdün.
Mario sana Atlantik semalarında uçmayı öğrettiler,
Sana Pegasus ol dediler, sen turna kuşu oldun,
Erciyes’in doruğundan Akdeniz’e kanat vurdun.
Mario, sana gülmeyi öğrettiler, türlü türlüsünü,
Kardeşim sen kuşakların dertli yüzünü güldürdün.
Sana krizantem ol, sosyete sarmaşığı ol dediler,
Sen Yunus Emre bahçesinde kızıl gül oldun.
Sana aristokrat şurubu iç, misyoner keki ye dediler,
Sen piştin, pandispanya oldun gönül sofrasına.
Ey Leviler’in en hayırlısı, Mars’ın soylu oğlu,
Sana, gel Paris’e, Madrid’e vali ol dediler,
Sen İstanbul’a bekçi oldun, gündüzlü geceli hem.
Dedim: Ay mı, yıldız mı olmak isterdin?
Dedin ki: Şairciğim, ben Ay Yıldız olmuşum zaten.
Levi: (İbranice) Bağlayan, birleştiren, bir araya getiren.
