Kapalı Gece

Şiirler

YÜKSELEN ALÇAKLIK

Kapalı Gece*

Gece, gücüm yok.

Derin gece,
Dilim, sözüm yok.

Nedenim, yazım yok,
Kundağım sırlı gece.

Bağlı alana gir,
Boynu sulara yatır,
Şimdi acı yatışır.*
Son alçalışa uy*
Teni kille yun,
Yeni istek durulsun.

Mania, uyu*
Bu yıldızsız gece*
Kara atlasa soyun.

Yitip git,
Bir zerre zerrin ol,*

Kim bilir kimsin!*

Cennet,* 1992*

 

 

* Demek ki umutsuzluk…
Umut: Bir yere tükürmek, olur olmaz sevişmek.
* Yatışmak: Subsidence. Çökme, ölümü kendine çekme,
Farklı bir meydan okuyuş.
* Alçalmak: Depression. Kendi ruhuna yönelmiş direnç.
Bir mesaj: Gerisini sen düşün, benden bu kadar.
* Mania: Tutku, delilik, cinnet, çılgınlık ya da acının
“esas duruşunu” bozması… Saldırı öncesi.
* Yıldızsızlık: Açıklanması, not düşülmesi olanaksız,
Kendiliğinden, içeriden kilitli…
* Demem o ki, altını sarraf bilirse zerresine erişen aslını bilir.
* Senden geçen senin, bende kendine gelmesi iki kez.
* Kişisel uzay: Ölüme geçişten önce beklenilen son yer.
Girişinde “niçin geldiniz?” diye yazar… Saflığımızın işareti mi, ölümsüzlük uyarısı mı?
* Esen rüzgar, bütünüyle hayal ürünü.

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir