KARA ŞARKILAR
Yüreğim Benim
XII
Kararan havalarda o,
Taşların kayaların altında,
Ziftin ve katranın kaynadığı yerde.
Dibinde denizlerin, bıçakların ucunda
Bilinmez yolların sonunda o
Yüreğim benim.
Fırtınanın kökleri söktüğü yerde,
Altında dağın, sessizliğin merkezinde.
Dilin dönmediği yerde o,
Akreplerin dolaştığı taş odalarda.
Isırgan tohumunda, karanlıkta, zifir karanlıkta,
Kanın aktığı yerde o,
Yüreğim benim.
Uçurumun dibinde,
Akça sütünde yaban incirlerinin,
Palamut yapraklarının damarlarında,
Mezarcı küreğinin toprağa değdiği yerde.
Ölünün soğuk yüzünde o,
Yüreğim benim.
Nehirlerin taştığı yerde,
Örsle çekiç ardasında, etle kemik arasında,
Yıldızın doğduğu yerde o,
Şiirin parladığı yerde, aydınlıkta, sonsuz aydınlıkta.
Demirin yandığı yerde o,
Yüreğim benim.
Sesle sessizlik arasında.
