ACI TÜRKÜCÜ
Biriktirir
Dumanlı derelerin saz yüzlü güzelleri,
Acılar pervanesi gelinler, biriktirir
Ayrılıklar devşiren karasevdalarını.
Değil midir Mavişim, yeryüzü ülkesinde,
Yoksullar ve yetimler bir tavanın balığı?
Değil midir Fadiş’im, yakanlar değil midir,
Gül menekşe içinde ince boyunlarını?
Nem ve yellerle yorgun, söz ve seviyle asi,
Belleri karanfilli adamlar, biriktirir
Kimsesiz gecelerin derin yaralarını.
Derelerde hareler, mor çayırlar, zifinler,
Ve gomar güllerini, dal sürgünlerini…
Tuzlu sular ve yeşil nehirler biriktirir,
Hayatımız üstüne dağ yangınlarını.
