ACI TÜRKÜCÜ
Anacık
Anacık pencerede,
Küçük oğlunu bekler,
Karayel eser gece.
Çarşının ortasında,
Sarı saçlar taşlarda,
Sessiz kıpırdar.
Anacıksa kapıda,
Kollarını kavuşturur,
Sokağa bakar.
Ölü yatar yol üstünde.
Ne gelen var ne giden,
Ay bile kaçar.
Sokakların içinden,
Kondulardan beriye,
Bir ışık akar.
Bahçedeki akasyadan,
Bir yaprak karışır yele,
Beyaz, ve daha körpe.
