DOĞU TABLETLERİ
Dokuzuncu Tablet, Telafer
Dökülse yürek ateşime Fırat yanar,
Su yanar, taş da yanar, can dayanıptır.
Çöl dökülse kum saatine, zaman aksa, öfke kanmaz,
Dönülmez geriye bir gün, bir an olsa…
Tutuştu şirin ülke, yıkıldı ulu kala, uyandı bala!
Uyandı adı güzel Bilge Kağan, kalktı ayağa Kemal Mustafa.
Bu kalkış mutluluk getirecek, bereket yığacak kapılara.
Göktürklüğümü anımsadım: Devrim menem!
Selçukluğumu, Osmanlığımı bildim: Türk menem!
Bozkırı tutuşturan atımın nalları göz kamaştıracak.
Çıra men, çakmak da men, ateş menem,
Alnımda özgürlüğün kanat vuruşu, Anka menem.
Tan vakti yıldızı doğurdu beni, Sümer anaları emzirdi,
Hitit Tanrıçaları beledi, besledi benliğimi…
Ya bu çakalı kim peydahladı, kim saldı bahçeme bu barbarı?
Ya sen kimin kulusun meclise sokulan tarla sıçanı?
Yurt yıkana kurtuluş yok da uşağına var mı?
Dostu başına taç eder Telafer, düşmanını yer,
Kutlu bir ayettir, dokunanın sonu afettir.