BOYUN EĞMEYEN ŞİİRLER
Muharrem Koşması
Çalı dallarına yuva yapan kuş
Duyar sızısını telli kavağın
Kar yağar kapanır yolları yokuş
Dertlenir içinde gül dolu bağın.
Bu kadar bol ışık, böyle elim aşk
Taştı sonunda can, bu erence meşk
İçi yaren dolu bir aydınlık köşk
Şavkıyla buluştun sonunda çağın.
Uyumaz dert eder kendine dostu
Kıratın sırtında kentlere koştu
Bir elinde keder, birinde muştu
Yiğitler yurdu olsun yatağın.
Bir bakarsın Kars’ta yazı yazıyor
Türkü gelip çatmış şiir süzüyor
Bir bakarsın deli çayda yüzüyor
Muharrem yerlidir yerler otağın.
Haydar yüreğini yedirir kurda
Yürür yiğit olan ateşli nurda
İster yalçın dağda, ister dik surda
Muharremler olsun benin durağım.